Papers, Please (Windows için)

Papers, Please yoluna çıkan her yerde bulunan bürokrasi hakkında örnek bir hikaye.

Kağıtlar oyununun konusu, Lütfen ana karaktere yazılı olarak söylendiği gerçeğiyle başlar, derler ki, Ekim piyango işlerinin galibi oldu ve bundan sonra ve belirsiz bir süre için o bir gümrük memuru. Bu biraz zorlayıcı haber, kahramanı hiç üzmez, aksine – Arstotzk’un kurgusal durumunda bir kriz ve akut iş sıkıntısı vardır ve bu nedenle kahraman için böyle bir mektup bir tatildir. Sonuçta, ailesini beslemesi ve evin parasını ödemesi gerekiyor.

Çocukluğundaki biri, bir polis ya da müzisyen mesleği hakkında değil, kağıt parçalarını bir yerden bir yere kaydırmak, çeşitli belgelerdeki çizgileri ve ofisin geri kalanını karşılaştırmakla ilgili rüyalar tarafından üstesinden gelindiyse – bu insanlar için Kağıtlar, Lütfen sadece gelecekteki işler için mükemmel bir staj değil, aynı zamanda can sıkıntısı için gerçek bir derde deva olacak. Oyun çok miktarda evrak işinden bahsediyor, ancak şikayet edilecek bir şey yok – bir gümrük müfettişi rolündeki oyunun farklı olması pek mümkün değil. Ancak, oyun sıkıcı olarak adlandırılamaz, her gün yeni düzenlemeler ve yönergeler vardır; Dün tüm yabancılar için giriş yasaktı, bugün girişte işe alınan işçilerin iki sertifika ve üç belge sunması gerekiyor ve yarın gümrük işlerini kolaylaştırmamak için kurallar bir şekilde sıkılaştırılacak. Ve her sertifikada çok sayıda farklı bilgi var, mührün doğru olup olmadığını kontrol etmeniz gerekiyor, belgenin tarihini takip etmeniz, giren kişinin sözlerini belirtilen seyahatin amacı ile karşılaştırmanız gerekiyor. sertifikada – tek kelimeyle, saf bürokrasi. Her gün yaklaşık yüz kişi Arstotzki sınırını geçmeye çalışıyor ve her birinin kendi sebepleri var.

Kağıtların planına göre, Lütfen, oyuncu çok ilginç kişilikler ve olaylarla yüzleşmek zorunda kalacak, hatta kendi yeraltı devrimci grubu bile var – peki, ona yardım etmek veya hükümet tarafından belirtilen yolda yürümek oyuncunun işidir. kendisi. Ancak, körü körüne emirlere uymak işe yaramaz, etrafta dolaşmak zorundasın. Bunun nedeni, Arstotza’nın komünist bir devlet olması ve herhangi bir distopik totaliter ülkede olduğu gibi, içindeki gücün, kendi yönünde sözlü iddialara bile müsamaha göstermemesidir – oyuncu ister devrimcilere yardım etsin, isterse isteklerini görmezden gelsin – onlarla tek bir etkileşimde bulundu. öyle ya da böyle ve bu, önce odaya araştırmacıya, sonra da hapishaneye girmek için neredeyse yüzde doksan bir şans. İlk andan itibaren, muhalefet grubunun bir temsilcisi ana karakterle etkileşime girmeye başladığında, geri dönüş olmayacak. Yetkililerin desteğini almak ve onları desteklemek ya da desteklememek imkansız, oyuncunun kendisi seçmek zorunda kalacak.

Kağıtlar, Lütfen Soğuk Savaş ve mutlak totaliterlik zamanlarından gelmiş gibi her türlü klişe ile ağzına kadar doldurulur. Oyuna gri ve koyu tonlar hakim, diğer tüm renkler hiçbir şekilde önyargılı görünmüyor – ancak neşeli veya parlak görünmüyorlar. Tüm oyun, gümrük müfettişinin masasında, yerleri değiştirmeden gerçekleşir – oturun ve belgeleri kontrol edin. Bazen birkaç atış yapma fırsatı verecekler – sonuçta, sınır çitin içinden geçebilir, sadece doğru şekilde havaya uçurmanız gerekir. Böyle bir sabotaj durumunda, hükümet kahramana bir keskin nişancı tüfeği sağladı, ancak bu tür saldırıların beklenmedik olması nedeniyle paniklemek kolaydır – ve o zaman çok geç olabilir. Öldürülen her terörist için hükümet baş karaktere bir ödül veriyor ve ne kadar çok vatandaş kontrol edilirse, kahraman o kadar fazla maaş alacak.

Papers, Please, sıkıcı görünen meslekten nasıl kolayca ilginç ve bağımlılık yapan bir simülatör yaratabileceğinizin açık bir örneğidir. Hikâyenin kendisinin sunulma şekli kadar önemli olmadığına inanılması boşuna değildir. Distopyalara biraz da olsa ilgi duyan herkes, gümrük müfettişi simülatöründen kesinlikle keyif alacaktır.